عـشـق امـروز ،روی صـنـدلـی آخـر کـلـاسـت مـرد!" - ناشناس

اسـتـاد ادبـیـات بـا نـگـاهـی مـطـمـئـن بـه دانـشـجـویـانـش گـفـت:

عـشـق چـیـسـت؟

کـلـاس در هـمـهـمـه ای فـرو رفـت

و هـرکـس از گـوشـه ای چـیـزی مـی گـفـت

سـپـس از آنـهـا خـواسـت نـظـرات خـود را بـر روی کـاغـذ بـنـویـسـنـد و بـه او تـحـویـل دهـنـد

دخـتـر جـوانـی بـر روی آخـریـن صـنـدلـی کـلـاس بـی آنـکـه چـیـزی

بـنـویـسـد اسـتـاد خـود را مـی نـگـریـسـت

اسـتـاد پـوزخـنـدی زد و بـا

طـعـنـه گـفـت:

حـضـور در کـلـاس بـرای نـمـره آوردن از ایـن درس کـافـی نـیـسـت.اگـر

تـنـبـلـی را کـنـار بـگـذاریـد و کـمـی تـلـاش کـنـیـد مـجـبـور نـمـی

شـویـد بـرای چـنـدمـیـن بـار ایـن درس را بـگـیـریـد!!!

تـعـدادی از دانـشـجـویـان نـگـاه اسـتـاد را دنـبـال کـردنـد تـا مـخـاطـب ایـن جـملـات را بـیـابـنـد

 و بـرخـی خـنـده ای کـردنـد

دخـتـر شـرمـنـده و خـجـالـت زده نـگـاهـش را از اسـتاد بـرگـرفـت و

مـشـغـول نـوشـتـن شـد

و بـعـد از مـدتی کاغذ خود را روی میز گذاشت و از

کلاس بیرون رفت

پـس از آنـکـه هـمـه ی کـاغـذ ها جـمـع شـد

اسـتاد بـا صـدایی بـلـنـد شـروع بـه خـوانـدن آنـها کـرد و هـر جـمـلـه ای کـه از

نظـرش جـای بـحث داشـت را روی تـابـلـو بـا خطـی درشـت می نـوشـت

نـاگـهـان

نـگـاهـش بـر روی بـرگـه ای ثـابـت مـانـد.

حـالـت چـهـره اش دگـرگـون شـد و

چـنـد لـحـظـه ای سکوت کرد

و بعد با قدم هایی آرام و سنگین به کـنـار

تـابـلـو رفـت و خـطـی بـر هـمـه ی جـمـلـه هـا کـشـیـد و نـوشـت:

"عـشـق وسـیـع تـر از قـضـاوت مـاسـت"

و بـعـد خیـره شـد بـه صـنـدلـی خـالـی آخـر کـلاس

هـیـچ کـدام از دانـشـجـویـان مـتـوجـه عـلـت ایـن رفـتـار نـشـدنـد

امـا بـر روی کـاغـذی کـه دسـت اسـتـاد بـود ایـن چـنـین نـوشـتـه شـده بـود:

"عـشـق بـرگـه ی امـتحـان سـفـیـدی اسـت کـه هـر تـرم خـطـی از غـرور بـر رویـش کـشـیـدی و نـخـوانـدی اش!

عـشـق امـروز ،روی صـنـدلـی آخـر کـلـاسـت مـرد!"

دانلود دکلمه

دل من یه روز به دریا زد و رفت - محمد علی بهمنی

دل من یه روز به دریا زد و رفت

پشت پا به رسم دنیا زد و رفت

پاشنۀ کفش فرار وُ وَرکشید

آستین همت رو بالا زد وُ رفت

یه دفعه بچه شد وُ تنگ غروب

سنگ توی شیشۀ فردا زد وُ رفت

حیوونی تازگی آدم شده بود

به سرش هوای حوّا زد وُ رفت

دفتر گذشته ها رو پاره کرد

نامۀ فرداها رو تا زد و رفت

زنده ها خیلی براش کهنه بودن

خودشو تو مرده ها جا زد و رفت

هوای تازه ، دلش می خواست ، ولی

آخرش توی غبارا زد وُ رفت

دنبال کلید خوشبختی می گشت

خودشم قفلی رو قفلا زد وُ رفت

محمد علی بهمنی

ــــــــــــــــــــــــــــــ

خوانندگان:

مسعود جاهد

شیدا

دانلود  دکلمه