ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
تو با قلب ویرانه ی من چه کردی ؟
ببین عشق دیوانه ی من چه کردی؟!
در ابریشم عادت آسوده بودم
تو با حال پروانه ی من چه کردی ؟!
ننوشیده از جام چشم تو مستم
خمار است میخانه ی من چه کردی؟!
مگر لایق تکیه دادن نبودم ؟
تو با حسرت شانه ی من چه کردی؟
مرا خسته کردی و خود خسته رفتی
سفر کرده با خانه ی من چه کردی ؟!
جهان من از گریه ات خیس باران
تو با سقف کاشانه ی من چه کردی؟!
افشین_ یداللهی
دارم به انتهای شعر نزدیک می شوم
مسیر مسدود شده است
قافیه ها ریزش کرده اند
و احتمال سقوط واژه ها
در شعرهای طوفانی زیاد است
مریم گودرزی
از زندگی، از این همه تکرار خسته ام
از های و هوی کوچه و بازار خسته ام
دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام
دل خسته سوی خانه تن خسته می کشم
آوخ ... کزین حصار دل آزار خسته ام
بیزارم از خموشی تقویم روی میز
وز دنگ دنگ ساعت دیوار خسته ام
از او که گفت یار تو هستم ولی نبود...
از خود که بی شکیبم و بی یار خسته ام...
تنها و دل گرفته و بیزار و بی امید...
از حال من مپرس که بسیار خسته ام
محمد علی بهمنی
امشب باران می شوم و
یکدل سیر می بارم
شاید ماهتاب شوم و
عکس خود را در برکه تماشا کنم
یا نسیمی ملایم
که موهایت را پریشان کند
عطری که یادت بیاورد
خاطره ای...
غزلی می شوم در دل یک کتاب
یا آرشه ی ساز دختر همسایه
شاید فالی در دست کودکی فالفروش
می توانم یک جهان صدا شوم
برای فریاد کردنت
یا یک دنیا واژه
برای احساساتت
می توانم بی تیشه
کوه را برایت جابه جا کنم ....
می توانم همه چیز باشم
همانقدر ظریف که گل
همانقدر زلال که باران
همانقدر زیبا که ماهتاب
همانقدر شیرین....
در طریقت من
هر چه ناممکن ممکن میشود
اگر تو آن گم کرده ام باشی
مریم گودرزی
امروز،
برفاصله ی بین ما
انجماد دلتنگی بارید.
کسی به دادمان نرسید.
بیدادِ آسمان هم
سپید نکرد
رویِ اندوهمان را.
فردا،
از پسِ تابش خورشید
ورویش گیاه و گل
تصویر تو
در انتهای خط
گلرنگ می شود.
شاید روزی
پلی بروید
بر این خطِّ فاصله.
الهام عسکری
دلم گرفته برایم بهاربفرستید
زشهرکودکی ام یادگاربفرستید
دلم گرفته پدر,روزگاربامن نیست
دعای خیروصدای دوتاربفرستید
اگرچه زحمتتان میشودولی این بار
برای دخترک خود"قرار" بفرستید
به اعتبارگذشته دوخوشه لبخند
دراین زمانه بی اعتباربفرستید
غم ازستاره تهی کردآسمانم را
کمی ستاره ی دنباله داربفرستید
تمام روز وشب من پر از زمستان است
دلم گرفته برایم بهاربفرستید
منیژه درتومیان